Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

ΜΝΗΜΗ

ΜΝΗΜΗ

Βάρος η μνημη είπαν/

βάρος και μια εξουσία/

κατά τη μεριά των ίσκιων/

οταν όλα θα ρθούν /

σεμνά θα  ζυγώσουν  και μια λεύκα/

μόνη θα φυλορροεί

σε πεδιάδα με ασπίδες απαστράπτουσες/

χτισμένες άτακτα νωχελικά/

Πρόσωπα που άσκοπα με τόλμη τον

Ήλιο χλεύσαν  και μιά

Αντιγόνη σκιά

Ολογυρνά

κεφαλές  αγάλματα

γέροντες σοφούς, οπτασίες ολόσωμες

κατάσαρκα φορώντας

Όνειρα  βαθύσκιωτα, βουβά

σε κάστρα μάταια

ματοκυλισμένα περήφανα.

Βάρος η μνήμη και ίσκιος

που χαμηλώνει τόν ουρανό…

Είναι τόσο μικρή η καρδιά

τις μνήμες όλες να βαστάξει

να λυπηθεί

να αντέξει τόσα όνειρα

τόσα βέλη νόστου να τρυπηθεί!

Τόση μικρή η καρδιά…

 

 

3 σχόλια:

Αγγελική είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Τι ωραίο ποίημα!!!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητό ιστολόγιο gkordispaintings1.blogspot.com
συγχαρητήρια για τη δουλειά που έχετε κάνει στο μπλογκ και για το μοναδικό σας ταλέντο στη ζωγραφική.

Ακούστε αυτό το τραγούδι
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΤΗΦΟΡΑ:
https://www.youtube.com/watch?v=s48ZZEXNnXY
αν πιστεύετε ότι αξίζει διαδώστε το
ο θεός να δώσει να φύγουν των κορονοϊων τα χτικιά και η Τουρκιά από την αγιασοφιά
καλή συνέχεια στο πολύ σημαντικό έργο σας