Ο ΕΡΩΤΑΣ. αρχαγγελος τραγουδαει λαΐκά

ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΑ ΥΑΚΙΝΘΕΙΑ
28-7 ΕΩΣ 3-8 2008
ΑΝΩΓΕΙΑ ΚΡΗΤΗ


Ο ΕΡΩΤΑΣ
ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΛΑΙΚΑ
Κοιτώντας προς τη μερια του Λυβικού. Μες της γης τα αρωματα τα μεθυστικά με τον αγερα συντροφο, πρόσκαιρο μα τρυφερό, να φέρνει τραγούδια της αγάπης μακρυνά, με τους έρωντες και τα θυμάρια σεμνά να παρίστανται στης καρδιάς το παραπονεμένο πανηγύρι άρχισα, σα σε παιχνίδι παιδικό, με μελάνι μαύρο-καστανό του έρωτα αρχάγγελου να γράψω τα καμώματα και τις περιπέτειες του να εγκωμιάσω μες των ανθρώπων καθως μπαίνει τα πράματα σκαρώνοντας κάτι υπόθεσες ψυχικές.
Αύγουστος σε ακριανή γωνιά στα Σχινοκάψαλα στης Κρήτης τα ανατολικά και έφτιαξα σειρά από σχέδια μικρά που ζήλεψαν και πόθησαν τη λιτότητα και την εκφραστική καθαρότητα μελανόμορφων αγγειογραφιών, των πέρσικων μικρογραφιών τη μελαγχολία τη τρυφερή και τη μνημειακότητα έρρυθμων χειρόγραφων βυζαντινών.
Καθόμουνα τ απογεύματα στην πεζούλα τη φαρδιά που ακόμη κουβάλαγε ζέστη θεραπευτική απ το πέρασμα ήλιου αδυσώπητου και σκληρού και χαιρόμουνα τη μετάληψη στην κίνηση αυτή των ερώτων που πλάσματα φευγαλέα και διάφανα φτεράκιζαν γύρω μου μολογώντας για τα παθήματα των ανθρωπων που λεύτερα αφήνονται στο γόνιμο άγγιγμα τους και τα δώρα τους δέχονται τα μεγάλα και τρανά: την αμφιβολία τη γόνιμη και καρπερή, το πάθος που τη μοναξιά καταλεί, το ρυθμό και την κίνηση που τις καρδιές συγκινεί και κορμιά ενώνει και γονιμοποιεί ψυχές.
Έρωτες· πλάσματα πού κλωθοφέρνουν πάντα ανάμεσα μας και δώρα μας κερνούν: Το άγγιγμα το γεμάτο και το τρυφερό, το καράβι του απέραντου της αληθινής γνώσης ταξιδιού, τη μάχαιρα που καθαίρει το περιττό και τ άχρηστο πετά, το πέπλο το διάφανο και λεπτό που στεφανώνει την αγκαλιά και νοστιμεύει το φιλί, το φεγγαράκι το χλωμό που ολοένα λειψό σιγοκλαίει πικρά στην άκρια τ ουρανού για έναν Ενδυμίωνα, για μιά Ελένη, για του Φώτη τη σπαραγμένη την καρδιά απ της Σαλώμης την άσπλαχνη ματιά.
Οι μικροσκοπικές του έρωτα αρχάγγελου στιγμές ιστορημένες είναι σε 20 έργα μικρά. Κι εδώ στ Ανώγεια για πρώτη δείχνονται φορά συντροφεμένες με τραγούδια λαϊκά που φίλοι καλοί και σημαντικοί καταδέχτηκαν να βρούν για να παντρέψουν τα φτωχούλια ετούτα σχέδια, τα γυμνούλια απο χρώματα και καλούδια, με τη λεβέντικη, πλούσια κι αρχοντική μεγαλωσύνη του ελληνικού τραγουδιού που ανεπιτήδευτο κι αυθεντικό παραμυθητικά ακολουθεί την περιπέτεια του γένους των ελλήνων σε χρόνους δύσεκτους, σκληρούς.
Γιώργος Κόρδης
Αγία Παρασκευή 10-6-2008